هر چه می اندیشم به این نتیجه می رسم که ارشد احمقان در دنیا دو نفرند اولی ابن ملجم مرادی و دومی شمر ذالجوشن می باشد انها چگونه می خواهند در ان دنیا تقاص پس دهند که حق آن دو ملعون باشد چون ان دو احمق و نادان پر گوهرترین و با ارزشترین مخلوقات خدا همچو علی مرتضی آن یار باوفای پیامبر و امام حسین ع را شهید کردند و ما مسلمانان را عزادر آن دو بزرگوار کردند براستی چگونه این دو ملعون می توانند حماقتی به این بزرگی را در درپیشگاه حق تعالی توجیه کنند.

در شبهای معنوی قدر با دستانی لرزان برای راز و نیاز به سویت دراز میکنیم  با قلبی پر از سوز و گدازآنقدر به درگاه حق تعالی ناله و زاری می کنیم و ان الله یکتا روحمان را با نور ایمانش صیقل دهد تا  جزءبندگان مومن خدا شویم.

شب بیست و یکم ماه رمضان بعد از شهادت علی ع عرش اعلی به لرزه در آمد و فرشتگان به تکاپو افتادندکه چگونه این مصیبت عظیم را تحمل نمایند.

ع...ل...ی...به خاطر اینک حروف تشکیل دهنده نام علیند سرور حروف کلمات شناخته شده اند و به خود می بالند.

اخلاص عمل را باید از علی ع آموخت چون هر کسی را یارای انجام این امر مهم نمی باشد.

فردای شهادت علی ع کسانی که زیر چتر حمایت علی ع بودند فهمیدند چه پدر مهربانی را از دست داده اند و به این می اندیشیدند که فرد در سیاهی شب به چه امیدی زنده بمانند.

سحر گاهان نوک قله قلبم روم آزادانه

در انجا سرود عشق خوانم ز آن ترانه

به گوش جهانیان رسد سرود عشقم

پیر و جوان همگی شنوند سرود عشقم

خوانم ای خدای دانا عاشقتم من بی نوا

هیچ عشقی در این دنیا نخواهم جز آن با وفا

حق تعالی باشد معشوقم در این جهان

عشق الله باشد بهترین عشقها در این زمان

نوک قله قلبم خوانم سرود عشق ز آن خدا

بی خبران گوش خود گیرندو ز من شوند جدا

بی تاب و توان شوم ز معشوقم آن خدا

تا حق تعالی نشود ز عشقم هرگز جدا

حرمتت دانم ای خدای دانا و ای رحیم

شکر حقت بجای آورم ای توانا و ای کریم

تو دریایی و من قطره ناچیز زان دریا نیم ای خدا

تو خالق  بیابانی من ریگ ان  بیابان نیم  ای خدا

شب و روز شکر گویم تو ان خدای یکتا را ای خدا

هرچه شکر گویم کم گفته ام ان بی همتا را ای خدا

محمد منجی هر دو جهان است

محمد یاور بی یاوران است

محمد حامی ان کودکان است

محمد دافع پیر و جوان است

محمد حاکم دانای دین است

محمد داند دشمن در کمین است

محمد کوثرش ان فاطمه است

محمد همدمش آن فاطمه است

محمد داند ان دختش سلیم است

محمد خواند او را که فهیم است

محمد داند کوثرش بی ریا است

محمد خواند اورا چون با وفا است

به دست مامون شد شهید رضای قریب

قصد داشت ان ملعون همگی را دهد فریب

 هرگز  پشت ابر نماند ماه پنهان

حرکت ناجوانمردانه اش شود اشکار همگان

همه دوستدارش کنند دائما ان ملعون را نفرین

ز کار ناپسندش همگی شوند خشمگین

امام رضا رفت پیش خدا ی یکتا

تا اسوه و الگو همگان شود آن امام رضا

محمد همدمش یارش علی است

محمد همرهش همچو علی است

محمد در دلش او را رفیق است

محمد داند او را که شفیق است

محمد در عقیده پایدار است

محمد همچو کوه استوار است